Welkom Lennert!

15/09/2010, smergens lokale tijd:

We bevinden ons intussen in een motel in San Francisco, op de achtergrond speelt de TV dramatische nieuwsfeiten. Alle rampen van de dag mooi en theatraal op een rijtje, we gebruiken het als achtergrondruis...

Ik zou mijn eerste USA blogbericht zeer graag willen toewijden aan de komst van mijn nieuwe neefje Lennert! Tijdens onze tussenlanding in 'Philly' kregen we het nieuws te horen. Mijn broer en schoonzus hebben er een zoontje bij en Stijn bijgevolg een petekindje! Jammer dat ik hem niet kan zien, op foto ziet hij er alvast blakend uit!

Aangekomen in SF stond ons een relatief eenvoudige opdracht te wachten: auto oppikken en naar motel rijden, klinkt simpel. Situatieschets: het was hier ongeveer 7u 's avonds na een dag die maar liefst met 9u verlengd werd... het bleef maar licht! Aldus met een zeer verstoord bioritme naar de autobalie waar een, licht uitgedrukt, obese vrouw ons te woord staat. Bijna 3 kwartier later rijden we met een andere wagen buiten dan gereserveerd. We hebben ons laten verleiden tot een 'upgrade'. Er zijn twee opties: A: we zijn in het zak gezet, B: We zijn echt beter af, en toch in het zak gezet. Profijt van de vermoeide, jet-gelagd-toerist? We waren echt niet meer in staat tot het activeren van onze hercencellen... et voila, we cruisen nu rond met een hybride wagen, die ons veel zou uitsparen en confort zou opleveren. Ik kan hiermee even mijn geweten sussen doordat mijn ecologische voetafdruk verviervoudigd is op dat ****vliegtuig.Straks even berekenen wat het ons oplevert. Laten we stellen dat die vrouw de norm wordt voor mijn beeld van 'den Amerikaan', betrouwbaar of niet...
Ze heeft maar liefst drie keer op de formulieren gekeken en was ook drie keer enorm verbaasd over de duur van onze huur 'that's a long time! what are you guys doing??'
Ik begin mijn twijfels ook te krijgen...

Verder blaakt het hier van de cliché's , ik voel me zowaar een echte actrice nadat ik elk uur mezelf hoorde zeggen 'das hier echt gelijk in de film!'. De mensen praten zelfs zoals in de film!
En ze beweren te horen dat we van België zijn vanwege ons Frans accent...
Alle verwachtingen zijn waar, ... Het is gewoon nog even wennen dat die mensen echt bestaan.

We hebben een tourtje door de stad gemaakt, met jawel, huizen gelijk in de film :-). Naar de Golden Gate Bridge gereden die helaas in de mist stond. Onderweg hebben we in een 'biercafé' eens zot gedaan door iets plaatselijk te bestellen, de kaart was bezaaid met 'Belgium like...'. Het doorslikken van dat goedje ging bijzonder moeizaam waarop de barvrouw ons meteen wat anders liet proeven toen ze hoorde vanwaar we afkomstig waren...yeah!

Enfin, we laten het motelcliché (lees: luidruchtige buren die zich in 'the ghetto' wanen) voor wat het is en trekken vandaag naar Yosemite National Park, alwaar we onze Hybride auto dienen te beschermen tegen inbraak van de beren... spannend!